Piszę listy na ścianie swego pokoju kiedy noc jest dniem.
Jak cień stary księżyc siada przy oknie mym i dziwi się moim ślepym oczom.
Wyrywam marzenia, zegar pada na podłogę, słyszę oddech i szukam serca w pościeli.
Ta muzyka nie przestaje grać!
Jestem rozpalony!
Jestem wszędzie!
Stoję pod twoim oknem, jestem twoją ścianą, jestem twoim cieniem.
Jestem tutaj!
Nie ma mnie jest noc.
Jest dzień.
Pada deszcz i z nim ja.
Woń ziemi odziewa mi nagie myśli, obdarte krwawiące.
Chwyciłem tą łzę w deszczu miliona serc.
Czekam na cisze.
Obudź mnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz