wy... (2014)

wy świnie przeżarte lenistwem
co krawatem krew z oczu wycieracie
wy kurwy gnijące w ścieku życia
co swym ciałem zarabiacie
i poeci syci w ślinotoku nad kartką padają
cała obora Polska pospolita
gdzie w łapę ciągle dają
i ty gnijący od środka
co w niedzielę ręce unosisz
i ty też z gównem na ustach
co na kolanach prosisz
artysto kolorowy co szarością dupę wycierasz
i ty mecenasie co sztukę ze skóry obdzierasz
koledzy tak przychylni co zawsze racje mają
i ci nieomylni co z mózgiem w alkoholu pływają
hieny wiecznie głodne co jęzorem czyszczą do kości
i żywot pański co w dzień wypłaty kupuje trochę miłości
niedobitki pod sklepem ku chwale ojczyźnie
okręt z marzeniami co utknął na mieliźnie
i ty autorze tego wierszyka co kurwami plujesz
samotność dokarmiasz a potem żałujesz
oszukujesz ciszę leżąc w agonii
może ktoś zapuka zanim cię dogoni

Powiedziałem (2014)

Powiedziałem jej, że bywam w szafie, w pokoju

gdzie ma fotografie, które zrobiłem.

Powiedziałem jej, że ten blok jak wielki głośnik, co

muzyką zatruwa miasto, a smycz raz długa, raz krótka

z jednego miejsca się zawsze zaczyna.

Spotkałem w śnie rozczarowanie w czarnych włosach i

niezaradność w drapieżnych oczach.

To nie tylko strach, ale i lenistwo w umieraniu - krzyczałem przez sen.

Wszystkie  nieśmiertelne słowa, przysięgi  jednak umarły

wraz ze wschodzącym słońcem i wtedy z jej ust

wypłynęła krew.

Jak Ona (2014)

Jak krew z mojego ciała

jak usta zmoczone winem

pełne i spragnione

nieobliczalna

Jak kot co nocnym spojrzeniem

pobudza myśli i zabiera oddech

parzy

Jak ogień pochłania dotykiem

zachłannym i wulgarnym

nie przestaje

Jak biała wstążka co niewinności nadaje

dziewczęcej i ukrytej

uśmiecha się

Jak miękki sen co otula

dziecko spokojne i matkę zmęczoną

daje ciepło

Jak deszcz co spłukuje

wczorajsze udręki i daje ulgę

wtulona spokojnie

Ty co czernią włosów sen przynosisz

i twarz przed światem okrywasz

Ty co ciałem chłodne  rozgrzejesz plecy

w cichą noc

Ty co niewinność mieszasz 

z potem i krwią moją

Ty co przytulanką w bezbarwne noce

i poranki niespokojne

Ty co wzrokiem smaku nadajesz

i oczy miewasz chętne

Ty co smak mój znasz i lepkie usta

na koniec zaciskasz

Przychodź jak najczęściej

gdy sen pod drzwiami mnie ogłuszy

Pojawiaj się i budź mnie

do nowego snu

Ukrywasz we włosach (2014)

A jednak wracasz nocą niespokojną

Czernią włosów zakrywasz twarz

Szybki oddech co w ściany przynosi życie

i strach

Jak dziecko bez matki wtulona w nadzieje

co w pokoju umiera dniem powszednim

okryta ciszą

Te noce mokre jak oddechy płochliwe

Serce zbyt szybko i dziwisz się znowu

Jesteś a już tęsknisz

za cieniem

za dzieckiem dorosłym

za smakiem

zapachem

i byciem suką i matką

Tęsknisz w objęciach a w oczach

kocich pragnienia wilgotne

Mieszają się w nich światy

I krzyczysz i usta pełne

i drapiesz i deszcz

Cień mój na Twojej twarzy

oczu blask przenikliwy

Zmęczony byciem już tam

zaciskasz żywą poduszkę

odurzasz się i milcząc smutniejesz

wsłuchując się w cisze zegara